Anneme ne oldu yahu?

Gayet net hatırlıyorum... Annem ve babam işten beraber döndüler. Annem bana gülümsedi, sarıldı. Ama sonra ortadan yok oldu! Beni yıkamadı, emzirmedi, uykuya yatırmadı. Bu ayımda bunamadım herhalde, gözlerimle gördüm eve geldiğini. Babam uyku sütümü verip beni yatağıma yatırdı ama sütümü içerken aklıma takıldı, uyuyamadım. Kalkıp anneme seslendim. Heceleri bağladığım için ağzımdan "Annenanannene" çıktı. Bunu duyan anneannem onu çağırdığımı zannedip koşarak geldi. Baktım annem gelmiyor ağlamaya başladım. Bu sefer de ağladığımı duyan babam koşarak geldi, annem yine gelmedi. Allah Allah bu işte bir iş var ama ne? Ağladım, ağladım, ağladım. Saatlerce ağladım. Babamla anneannemi şaşkına çevirdim. Sonra anneannemin kucağında gezerken uyuyakalmışım.

Meğer annem çok hastalandığı için ilgilenememiş benimle. Sabah uyandığında daha iyiydi, işe gitmeden gönlümü aldı. Ama haksız mıyım yani, bebekler annelerini görmeden uyuyabilir mi? Kendine dikkat et anneciğim. Bir daha hasta olma, tamam mı?