11 Temmuz 2009

Halamlarda cumartesi keyfi

Bugün halamlara yemeğe gittik. Kocamaaan bir evleri var, her kata bir güzel yayıldık. Henüz yürüyemediğim için şahsen bu koca evden çok faydalanamadım ama bir ayaklansam burada beni oyalayacak çok fazla malzeme bulacağım kesin. Bahçede 4 kedi, 3 köpek ve 250 salyangoz var desem bana hak verirsiniz herhalde.

Halam ne kadar güzel değil mi? Benim de bir gün onunki kadar güzel saçlarım olacak mı?
Enişteme cilve yaptım. Parmağını bir tuttum, bırakmadım. Hep gülücük attım ona. Halam ilk defa zenci gördüğüm için bana komik geldiğini söyledi. :)) Etrafımızdaki herkes bronzlaşmış, bir tek biz kaldık böyle beyaz beyaz. Hele ben! O kadar beyazım ki beyazlıkta Pamuk Prenses ile yarışırım.

10 Temmuz 2009

Rubi Usta'nın Yeri

Ben doğmadan önce annemlerin sık sık gittiği bir restoran varmış. Hamilelikti, doğumdu, loğusalıktı derken buraya gitmeyi bir süre ihmal etmişler. Dün uzun bir zaman sonra beni de götürdüler. Yalnız bu Rubi Usta pek bir sakar çıktı. Ben geldim diye heyecanlandı mı nedir, döktü, saçtı, devirdi. Hepsinde de suçu Lisya'ya attı. Baktı tekil suçlamalarla işin içinden çıkamıyor, "Eee artık mutfağın patronu ben değilim ki, acemisi oldum!" dedi çıktı. Bu suçlama bizler tarafından kabul gördü mü peki??? Hayııırrrr!!! Sakarsın işte Rubi Usta :) Mutfağa iyi bir temizlik gerekecek ama artık bir "Şemsi"yemiz bile yok! İş başa düşer!

Bunca aylık hayatımda İstanbul'u böyle sıcak görmemiştim. Babam ve annem beni uyutup durdular ama bir türlü koyultamadım uykumu, hep uyandım. Sonunda Rubi yatak odasındaki klimayı açmayı akıl etti de güzel bir uyku çektim. Hem de ne uyku, annemin kucağında eve geldim, yatağıma yattım ama ruhum bile duymadı.

Lisya ve Rubi beni çok seviyorlar. Hep benimle birşeyler yapmak istiyorlardı ama bir türlü denk getiremiyorduk. Bu gece iyi oldu. Huysuzluğum üzerimdeydi, annem ve babam beni bir türlü uyutamayınca etler soğudu, yemek birşeye benzemedi ama sağlık olsun, önemli olan birlikte olmak. Yine de bir dahaki sefere bizim mutfağı denemekte fayda var. :)

09 Temmuz 2009

Dikkat! Artık beni koyduğunuz yerde bulamayabilirsiniz!

Artık yattığım yerde dönebiliyorum. Böyle olunca yatakta bırakıldığım yerden baya uzaklaşmış oluyorum. Bir süredir bu hareket üzerinde çalışıyordum ama altta kalan kolumu kurtaramıyordum. Ta ki bugüne kadar :)
Bir sonraki görevim bütün gücümü koluma verip kendimi ileriye atmak. Şimdilik sadece olduğum yerde yüzebiliyorum. Buna da şükür :) Artık kimse gazımı çıkarmamda bana yardımcı olmak zorunda değil. Döne döne gazımı kendim çıkarıyorum. Şiddeti konusunda ise tek rakibim babam!!!

İlk hayranım

Benim ve blog'umun ilk hayranı olan Çağan Çağlar bugün beni ziyarete geldi. :))
Son dakika haberimiz olduğundan hiçbir hazırlık yapamadık ama olsun, maksat beni sevmek.
Zaten bunu saymadık, ilk fırsatta tekrar bekliyoruz Çağan'ı.
Hem daha Çağan'ın Sapanca daveti var.. Unuttuk sanılmasın ;)

07 Temmuz 2009

Ey Beşiktaş Belediyesi! Senin sayende varım!

Bugün bizimkilerin evlilik yıldönümüydü, imzalı 3 yılı devirdiler. (imzasız 4-anneme göre bu daha önemli) Akşam yemeğe çıktık. L'entrecote Paris'e gittik. Mekan önerisi annemindi, tam babamlık bir gece oldu. Ana yemekten side orders'a, tatlıdan şaraba herşey babam için hazırlanmış gibiydi. Ben evden çıkmadan meme emdiğim için karnım toktu, bizimkileri rahat bıraktım ki yemeklerini yesinler, güzel bir gece geçirsinler. Sohbet, muhabbet derken baktık ki saat 23 olmuş, kalkıp evimize geldik. Sarsıntıdan uyanınca yatmadan birşeyler atıştırma ihtiyacı hissettim, bir posta daha emdim. Artık sabah 5:30 seansına uyanmam diye düşünüyorum.Annecim, babacım çok tatlısınız, iyi ki benimsiniz. :)

PS: Fotoğrafta masanın ucunda mavi şalla örtülü olan benim.

06 Temmuz 2009

Emiş gücüm

Medela hastane tipi süt sağım pompasını evimize getiren emzirme danışmanı biz bebeklerin emiş gücünün çok yüksek olduğunu söylemişti. İnanmayana işte ispatı!
Annemin kolunu saniyeler süresince emdim, bitirmek üzereyken çekti. :)
Mmmm yummy!