25 Temmuz 2009
Yine yeni yeniden Bebek
24 Temmuz 2009
Halamla bir cuma öğleden sonra
Birazcık olsun neşem yerine geldi. Halam gittikten sonra güneşin gücünü kaybetmesini bekledik ve annemle yürüyüşe çıktık. Bize en uzak markete gidip birşeyler aldık. Babam geldiğinde gözümden uyku akıyordu. Annem yemek hazırlarken biz sarılıp evin içinde dolaştık. Ve ben yine babamın kollarında uyuyakaldım.
23 Temmuz 2009
Ela Süper Sami Yen'den bildiriyor
Tunca&Cenk:
Burak&Dilara: Can&Ayşe&Arda:Yine de sevdim bu taraftarlık işini ben. Büyüyünce babamla birlikte maça da gireceğim. Babamın en büyük hayali beni omzuna atıp maça gitmek. Annemin hayalleri biraz daha kapsamlı. Artık hayaller gerçekleştikçe blog'umdan takip edersiniz. :)
22 Temmuz 2009
21 Temmuz 2009
Uyku
- Gece/Gündüz farkını öğrenip uzun gece uykularına yatmak
- Kendi odamızda yalnız uyumaya alışmak
- Kendi kendimize uykuya dalmak
İlk iki madde benim için sorun olmadı. Gece/Gündüz farkıyla ilgili ailemi hiç üzmedim. Geceleri uzun uyudum, gündüzleri kestirdim. 11 haftalıktan beri de kendi odamda uyuyorum.
Artık 4 aylık olduğuma göre benim için en zor olacak 3.maddeyi de halletmenin zamanı geldi. Benim gece uykularım babamın eve gelmesiyle başlıyor. Bazen annem yıkıyor beni, bazen babamı bekliyoruz. Yıkanıp meme emdikten sonra babama sarılıp birlikte evin içinde geziyoruz. Babam bana uyku şarkımı söylerken bir de bakıyor uyuyakalmışım. Beni sessizce yatağıma bırakıp gidiyor.
Her geçen gün ağırlaştığım için annemin de babamın da belinde ağrılar başladı. Sarmaş dolaş uykuya dalmak hepimiz için de zevkli fakat kendi kendime uykuya dalmayı da bir an önce öğrenmem gerekiyor. Dün gece babam beni anneme havale etti. Annemde babama ek olarak sırt deformasyonu yaratan bir aktivite daha var: Emzirmek. Annem bu konuda çoktan alarm verdiği için beni fazla gezdiremedi ve yatağıma bırakarak uyku şarkımı söylemeye başladı. Banyomu yapmışım, mayışmışım, karnımı da doyurmuşum... Şarkımı dinlerken uyuyakaldım. Bu gelişme üzerine annem çok umutlandı, sadece biraz kararlı olmaları ve beni her gece yatağıma bırakmaları gerekiyor. Yalnız babam çok yufka yürekli :) Bütün gün beni özlediği için eve gelince kucağına alıp bırakmak istemiyor haliyle. "Ben kızımı böyle uyuturum." diyor.
Bakalım bu konuda nasıl gelişmeler kaydedeceğim?PS: Bizimkiler "Ağlatma" yönteminini desteklemiyor. Yumuşak bir şekilde bana uykuya dalmayı öğretmek istiyorlar.
20 Temmuz 2009
4 aylık oldum
Bakalım ilk 4 ay yapmam gereken herşeyi yapmış mıyım?
- Rahatlatıcı ve kaslarımı geliştirici masajlar aldım. Bol bol gerindim. Annemin karnında daracık yerde sıkışmıştım, gerine gerine açıldım.
- Ailem benimle hep konuştu. Beni taşırken nereye gittiğimizi, neler gördüğümüzü, altımı değiştirirken ne yaptıklarını, nasıl bir evde yaşadığımızı bana anlattılar. Şimdiden kendi dilimde karşılık veriyorum ama pek anlaştığımız söylenemez. :))
- İlk günden beri (hatta annemin karnındayken bile) benim için besteler yapıldı, şarkılar söylendi.
- Bir sayfasında iki veya üç objeden fazlası bulunmayan basit resimli kitaplara bakmaya başladım.
- Ailem bana sürekli gülümsedi. Böylece ben de mimikleri öğrendim, güler yüzlü bir bebek oldum.
- Konsantrasyon sürem yarım saat olduğundan bana sürekli yeni şeyler sundular.
- Başımı dik tutabildiğimden beri farklı pozisyonlarda oturttular. Böylece çevremi değişik açılardan gözlemleyebildim. Dizlerin üstünde göbek üstü uçuş pozisyonunda durmaya ayrı bir bayılıyorum.
- Farklı sesler ilgimi çekiyor. Çeşit çeşit sesli oyuncak ve çıngırak aldılar.
- Aynı şekilde elimde tuttuğum (ya da ağzıma soktuğum) objelerin farklı dokularda olmasına dikkat ettiler.
- Beni hep gezdirdiler, her fırsatta temiz havaya çıkardılar, değişik yerlere götürdüler ve farklı ortamları tanıttılar.
- Bana hep beni sevdiklerini söylediler.
11 üzerinden 11!!! Hepsini yapmışız. Bunların haricinde yaptıklarımız da şunlar:
- Evimizde sürekli müzik dinleniyor. İngilizce, Fransızca, İtalyanca, Yunanca... Annem farklı dillerde şarkıları kulağıma mırıldanırken birbirimize sarılarak dansediyoruz.
- Başardığım her yeni şeyde bolca "Bravo" ve "Aferin" alıyorum. Ailemin onayı benim için çok önemli, böylece doğru yolda olduğumu anlayabiliyorum.
- Annemin ve babamın fotoğrafına bakarak "Anne" ve "Baba" diyor annem, hangisinin "Anne", hangisinin "Baba" olduğunu işaret ediyor.
- Parmak ucumda 8-10 adım atıyorum, minik minik yürüme alıştırmaları yapıyorum.
- İngilizce çocuk şarkıları dinliyorum. Annem büyüdüğüm zaman dil öğrenirken kulak aşinalığı yaratacağına inanıyor.
Günlük aktivitelerimiz ne kadar yoğun değil mi? Zaman ilerledikçe faydasını göreceğiz umarım. :)