Ateşlendim

Ne olduğunu, nasıl olduğunu anlamadım. Dün herkes gittikten sonra ateşim çıkmaya başladı. Annem elinde ateşölçerle takipteydi. Akşam yemeğimi yiyip yattım. Sabah da aynı ateşle uyandım. Gün içinde ateşim bir anda zıplamasa da azar azar artmaya başladı. İlk defa ateşlendiğim için annem de ben de acemiyiz. Bu arada aldığımız ateşölçere de bolca saydırdık. Bir türlü tutarlı sonuç vermedi. Bir ölçüyoruz 37.8, bir sonraki 38.6, sonraki 36.6... Bu ne be? Aslında belki de kabahat bende. Bir saniye durmuyorum ki alet ateşimi saptayabilsin... Annemde daha tutarlı sonuç verdiğini kabul etmeliyim. *-*

Doktorum ateşi düşürmekten yana değil. (Konuyla ilgili yazısını buradan okuyabilirsiniz.) Bu yüzden hemen ateş düşürücüye saldırmadık. Ateş harici herhangi bir hastalık belirtisi de olmadığından panik yapmadık. Telefonla nasıl bir yol izleyelim diye sorduk. Cevap şu oldu: "Gözlemle, genel durum kötüye gidiyorsa ya da halledemeyeceğin birşey olduğunu düşünürsen gel. İçgüdülerine güven..."

Bütün gün hiç ama hiç halim yoktu. Hep sarılıp kucakta yatasım vardı.Ara ara uyudum ama uyumadığım zamanlarda kudurmaya alışkın olan ben halsiz düştüğümde ne yapacağımı bilmiyordum. Annem beni ilk defa TV'nin karşısına oturttu. Normalde bizde TV gündüzleri açılmaz, açılsa da ben oralı olmam. Ama bugün başımı kaldıracak gücüm olmadığından yattığım yerde TV seyrederek oyalandım.Kucağımda mutlaka bir peluş hayvan vardı, bugün sarılmaya her zamankinden çok ihtiyaç duydum.Öğleden sonra annem üzerime ince bir hırka giydirdi. Azıcık terledim sanırım. Bir ara uyumuşum, uyandığımda daha enerjiktim. Anneme yattığım yerde ce-eee yaptım. Biraz güldük eğlendik. Bu azıcık enerji de bitiverdi zaten... Kuzenim Zeynep aradı; "Akmerkez'e gidelim mi? diye sordu. Bu halde gidemedim tabii ama acayip aklım kaldı.

Annem hala takipte, bakalım yarın durum ne olacak?