Dün Alsancak'ta yağmura yakalandığımız sırada annem Dostlar Fırını'na Evrim'in siparişi olan boyozları almaya gitmişti. Öğleden sonra boyoz kalmadığını söyleyen fırıncı donuk vermeyi önermiş. Annem de denemek için hem Evrim'e hem bize almış.
Sabah donuk boyozları fırında 15 dakika pişirdik. Çok güzel oldu. Babam ilk kez boyoz yedi ve çok beğendi. Böylece İstanbul'daki ilk kahvaltımızı tulum peyniri ve boyozla şenlendirerek İzmir adetlerini bir gün daha yaşamış olduk.
Boyoz aslında yüzyıllar öncesine dayanan tarihi olan bir Sefarad hamurişi. İspanya'dan gelen Sefarad Yahudileri'nin yanlarında getirdiği bu güzel yiyeceğin orijinal adının bohça anlamına gelen bollos (Okunuşu: Boyos) olduğu söyleniyor. Türkler arasında "Yahudi Böreği" de denirmiş. En ünlü boyoz ustası Boyozcu Avram'mış. Öldükten sonra piyasada "Avram Usta'nın boyozları" diye satan çok fırıncı olmuş. Dediklerine göre Dostlar Fırını'nın sahibi de işi Avram Usta'dan öğrendiği için boyozları bu kadar lezzetliymiş. Ben de Evrim sayesinde bu güzel hamurişini tatmış oldum. Gerçekten çok güzelmiş. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder