Bu herhalde doğduğumdan beri geçirdiğim en sakin hafta sonuydu. Cumartesi kahvaltı sonrası Akmerkez'e gittik. Davetli olduğumuz bir organizasyon için hediye almaya... 11:30'da gidip bir saatte çıktık. Kimsecikler yoktu, rahat rahat gezdik. Dönüşte babam maça gitti, annem yürüyüş yaptı, ben pusetimde uyudum. Uyandığımda Starbucks'taydım. Fırsattan istifade annem yine kitap okuyordu. Kendime bir dilim brownie sipariş edip camdan içeri giren güneşin keyfini çıkardım.
Eve geçip annemle sakin sakin oynadık. Yemek sonrası biraz daha takılıp duş, süt, diş fırçalama rutinlerinin ardından uykuya daldım.
Pazar sabahı uyandığımda annem perdeyi açtı. Baktım cam buhar yapmış. "Şapir şapir" dedim. Annem de "Evet, şıpır şıpır yağmur yağıyor Elacığım." dedi. Cama çeşitli şekiller çizdikten sonra gidip babamı uyandırdım.
Bizimkilerin de benim de çıkasımız yoktu. Bütün pazarı bir odadan diğerine yayılmak suretiyle evde geçirdik. Çok da iyi geldi. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder