07 Şubat 2011

Bahardan kalma bir gün

Bugün Şubat'ın 7'si olmasına rağmen dışarıda çok tatlı bir bahar havası vardı. Biz de sabah dedemle boğaza inip Bebek'ten Rumelihisarı'na kadar yürüdük.Dönüşte de Rumelihisarı'ndan Bebek'e kadar koştuk.Sonra da Bebek Parkı'na gittik. Annemle 2 yaşından önce tek başıma ikinci kata çıkıp dönen kaydıraktan kaymamak konusunda bir anlaşmamız vardı. Doğum günüme 1,5 ay kala artık bunu yapabileceğime karar verdik. Ve tabii ki dünyalar benim oldu!Sıra kuşlara ekmek vermeye geldi.Canı ekmek çeken bir köpek yanıma geldi, ona da verdim.Canı ekmek çeken başka köpekler de oldu. Onlara da verdim.Köpeklerin ve kuşların karnını doyurduktan sonra sıra kendi karnımı doyurmaya geldi. Her zamanki gibi Kırıntı'ya gittik. Annem ne yemek istediğimi sordu. "Maynamma!" dedim. Dedem belki köfte de yerim diye köfte sipariş etti. Yemekleri beklerken biraz çiziktirdim.Her zaman kararlarımın arkasında dururum ve asla değiştirmem. Bu yüzden sadece makarna yedim, çok sevdiğim köfteyi tatmadım bile. Bir yandan makarna yiyip bir yandan çiziktirirken bir de baktım annemle dedem şaraplarını yudumlayıp sohbet ediyorlar. Güneş tatlı tatlı ısıtıyor, deniz havası almışım, ailem yanımda, keyfimiz yerinde... Daha ne isteyim ben şimdi?

Dedemle bir kez daha parka gittik. Dönüşte "Tatlı ister misin Ela?" diye sordu. Neşeyle "Evveett!" dedim ve tatlı dolabına gidip seçimimi yaptım. Yorulmuştum ve uykum gelmişti. Gözlerim kapanıyordu ama yine de tatlımı yedim.
Eve döndüğümüzde tekrar park istedim. Dedem yine götürdü. Biraz daha oynayıp yukarı çıktık ve Ladurée'den aldığımız makaronları yedik. Sadece "Offf of!" diyorum ve başka yorum yapmıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder