Gap'te 4 gün için geçerli olacak bir indirim var. Bahar koleksiyonundan en az 4 ürün alındığında %40 indirim uyguluyorlar. Söz konusu bana birşey alınması olduğunda bir araya gelmesi iki tehlikeli insan var: annem ve babaannem. Bu sefer de "indirim şemsiyesi" altına sığınıp kendilerini kaybettiler. Bu işten kazançlı çıkan tek taraf olarak harika şeyler aldıklarını söyleyebilirim. Resimlerini şu an burada paylaşmıyorum, yaz boyunca blog'umu takip edenler yakından görecekler zaten. Stil danışmanım anneme ve finansörüm babaanneme teşekkürü borç bilirim. :)
Kanyon'dan çıkıp Cevahir'e giderken dedemden ayrıldık. Orada küçük bir değişim işi vardı, zaten herhangi bir ihtiyacım da kalmamıştı. Pardon, annem bir set kolsuz body aldı Mothercare'den. O kadar çok terliyorum ki, artık evde kolsuz ya da askılı ciciler giyeceğim. Bütün gün harcadığım enerjiyi görseniz bana hak verirsiniz, su içinde kalıyorum resmen!
Yemek için babaannem Nando's'a oturmayı önerdi. Ben de ne zamandır istiyordum, Mineciğim İngiltere'de yaşadığı dönemde Nando's'ta çalışmıştı, nasıl bir menüsü olduğunu merak ediyordum. Yemekleri beklerken dayanamayıp muz yediğim için herşeyin tadına bakamadım ama Portekiz pilavını yedim. Çok da beğendim... Biraz da babaanneme tattırdım.
Cevahir dönüşü parka uğradık. Yine binlerce kez merdiven inip çıkarak ritüelimi tamamladım. Eve çıkınca babaannemle oynamaya devam ettik. Bu duruma o kadar alıştım ki, babaannem giderken mızmızlandım biraz. Annem babaannemin dedemle birlikte yaşadığını, eve gitmezse dedemin üzüleceğini anlattı. Dedeciğimi üzmemek için gitmesine razı oldum.Babaannemden sonra bizimkilerle kudurduk. Saklambaç ve yakalamaca oynadık. O kadar enerji doluydum ki, duş ve masaj bile beni sakinleştiremedi. Bezimi bağlamaları 20 dk.'larını aldı, bir türlü yerimde durmadım. En sonunda babam kollarımı, annem bacaklarımı tutup beni yatağa çivileyip öyle bağladılar. Ne yapayım içimden geliyor bu kudurukluk, valla benim bir suçum yok!
Önizlere gittiğimizde annem bir tabure görmüş. (Tabii ki Öniz ve Gürhan lavaboya yetişebiliyorlar, onlar tamamen başka ihtiyaçlar için tabure almışlar. Ama insan anne olunca gördüğü herşeyi kendi ihtiyaçları doğrultusunda yorumluyor.) "Oldu bu iş Elacığım!" dedi, "Artık kucakta el yıkamak yok."
PS: Resme baktım da, hakikaten miniciğim yahu! :)
Korudaki 2 parka gittim, yine sadece merdiven inip çıktım ve kaydırağa tırmandım. Diğer oyuncaklarda 3 sn'den fazla zaman geçirmedim.
Yorulunca pusetimde gezdim, arada muzumu yedim. Birçok hayvan gördüm; sincap, kuş, kuğu... Sincap çok oyunbazdı, bana az da olsa yaklaştı ama sonra zıplaya zıplaya gitti. Kuğular çok zarifti, incecik boyunlarıyla gölette süzülüyorlardı. Kargalarsa hiç dost canlısı değillerdi.
Dönüş yolunda hem açık havadan hem de yorgunluktan uyuyakaldım. Ben uyuyunca annem ve dedem uykum bölünmesin diye Sütiş'e oturmuşlar. Uyanmayınca biraz da deniz havası alayım diye sahilde turlamışlar. Uyanır uyanmaz eve döndük ve yemeğimi yedim. Kurt gibi acıkmıştım!
Sabah sütümü içtikten sonra annemle parka gittik. Sokağa çıkarken annem üzerime mont, rüzgarlık, ceket, hırka vb. hiçbirşey giydirmedi. İyi ki de giydirmemiş! Hava çok sıcaktı, artık kesinlikle yaz geldi diyebilirim.
Yorulunca eve döndük. Yemeğimi yerken uyuyakaldım. Uyandığımda anneme seslendim ama annem yalnız gelmedi. Batu'yu görmeye gelen Öniz bize de uğramış.
Öniz'le biraz kudurduk ama erken kaçtı. Neyse ki Öniz'in indiği asansörden Yelda çıktı! :)
Bugün çok kısmetliydim doğrusu. Bize her gün bir sevdiğim gelse ne güzel olur...
Köpekler söz dinleyip susunca babaannem bana bahçedeki çiçekleri tanıttı. Hepsini teker teker okşadım.
Sonra da bahçeyi dolaşıp her yeri kolaçan ettim.
Başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda babamın kendini balkondan atmaya çalıştığını gördüm!!! Hemen "Duuurrr baba yapmaaa!" diye bağırdım!
Babamın hayatını kurtardıktan sonra bahçedeki merdivenleri binlerce kez inip çıktım. Büyük ihtimalle babaannemin beli koptu ama beni çok sevdiği için bozuntuya vermedi.
Soluklandığımız sırada yanımıza gelen kedicikle çok iyi anlaştık. Kapkara olduğu için fotoğrafta ilk bakışta görünmeyebilir ama dikkatli bakıldığında kediciğe cici yaptığım belli oluyor.
Kedilerle aramda dostluk köprüsü kurduktan sonra halam Lion'u yanıma getirdi. Lion'la da çok iyi anlaştık, beni hemen öptü. Biraz ıslak bir öpücüktü ama olsun. :)
Yemek vaktim yaklaşırken içeriye girdik. Israr üzerine mini bir konser verdim. Karnım aç olduğundan kısa bir parça çaldım.
Yemek faslından sonra dedem beni parka götürdü. Binlerce basamak merdiven inip çıkıp üstüne de parkta enerji harcayınca eve dönüş yolunda uyuyakaldım. 3 saat uyuyunca akşam yemeği vaktim geldi tabii! :) Yemeğimi de yedikten sonra herkesi öpüp bye-bye diyerek eve dönmek üzere ayrıldık. Doğrusu bugün hiç sıkılmadım; güneş, bahçe, merdivenler, hayvanlar, piano derken günün nasıl geçtiğini anlamadım. Umarım halam, babaannem ve dedem de böyle düşünüyordur.. :)
