Tuvalet alışkanlığı günlüğüm-17

Bugün projemin 6. günü ve ilk kez ne çiş kazası var, ne kaka. Hepsi bilinçli bir şekilde tuvalete yapıldı. Sanırım oldu bu iş!

Bugünkü puanım 10 üzerinden 10! :)

Adım adım büyüyorum

Haklısınız, bir süredir yazmadığım için sizi merakta bıraktım. Önemli bir proje üzerinde çalışıyorum. Projem tamamlandığında tüm detayları sizlerle paylaşıyor olacağım. Biraz daha süreye ihtiyacım var. Tünelin sonunda ışığın göründüğünü söyleyebilirim. :)

Suskunluğuma sizlere başka bir projeyi duyurmak amacıyla ara vermek istedim. HIPP öncülüğünde gerçekleştirilen Adım Adım Büyüyorum projesini...

E-Bebek ve Jovi Boya'nın da katkıda bulunduğu projede biz miniklerin sanatçı ruhumuzu göstererek ortaya çıkaracağı eserlerin satışa çıkarılması sonucu elde edilen gelir ERAM - Özel Eğitime Muhtaç Çocuklara Yardım Derneği'ne aktarılacak.

Proje hakkında kısa bir bilgi vermeden geçmeyeyim. Buradaki formu doldurarak projeye katılıyorsunuz. Adresinize 6 adet resim kağıdı ve parmak boyaları geliyor. 6 ay süresince her ay bir kez ayak izimizi alıp kalan boş yeri boyamamızı sağlıyorsunuz. 6. ayın sonunda kağıtları geri gönderiyorsunuz. Çalışmalarımız özel bir sergide yer alarak satışa sunuluyor ve elde edilen gelir ile ERAM bünyesindeki çocuklar için rehabilitasyon merkezi ve eğitim binası yapımında kullanılıyor.

Ben hemen kayıt oldum. Heyecanla kağıt ve boyaların gelmesini bekliyorum. Bu arada arkadaşlarımı projeden haberdar ediyorum ve beni haberdar eden Öykü'ye teşekkür ediyorum. :)

Tuvalet alışkanlığı günlüğüm-16

Projemin 5. gününde de sabaha karşı 3'te annemi çağırarak "Hemmen çişş!" dedim. Bu sefer uçarak geldi. Tuvalete koşup çişimi yaptım ve yatağıma dönüp uyudum.

Sabah 7:30'da uyandım. Sesimi duyan annem yine uçarak geldi. (Eskiden gelmezdi, yatakta biraz daha oyalanmam için beni kendi halime bırakırdı.) Tuvalete oturtmayı önerdi. "Hayıır!" diye itiraz ettim. "O zaman ben yüzümü yıkarken oturup bekle?" Yine aynı numaraya kandım ve su sesiyle havaya girip çişimi yaptım. Annem alkışlarken sticker'ımı istedim. Son zamanlarda unutmaya başlamıştı çünkü.

Daha sonra alıştırma külodu yerine bol pijama altı giydim.

11 civarı kar başladı. Aşağı inmeye karar verdik. Annem "Hemen çişini yap da giyinip inelim, bu kar uzun sürmez." dedi. "Tay duuma Ela'nı bedle!"* diye bağırarak tuvalete koştum. Kahvaltıda içtiğim 2 bardak sütü tuvalete bırakıp giyinmeye gittim.

Kar sözümü dinlemiş ve beni beklemişti. Sıkı sıkı giyindiğim için hiç üşümedim. Babam bugün işe taksiyle gitmiş. Otoparkta arabamızı görünce "Ela'nın! Ela'nın!" diyerek açmaya çalıştım ama anahtarı yanımızda yokmuş. Biz de 20 dk. kadar aşağıda yürüyüş yapıp eve çıktık. Maksat bezsiz ilk sokak deneyimini yaşamak...

Günün geri kalanında da hiç çiş kazam olmadı. Yatmadan önce tuvalete gitmek istedim. Çişimi yapıp öyle yattım. Yalnız bir kaka vukuatım var. Umarım yarın o da olmayacak. Çünkü annem öğlene doğru çıkıp akşam gelecek. Yani yarın baba-kız günü! Olley!

*Kar durma, Ela'yı bekle!

Tuvalet alışkanlığı günlüğüm-15

Tuvalet alışkanlığı edinme projemin 4. gününde sabaha karşı 3'te uyandım. Çişim gelmişti, "Hemmen çişş!" diye annemi çağırdım. O gelene kadar tutamadım ve yaptım. :( Annem "Benim hatam, bir dahaki seslenişinde daha çabuk geleceğim!" dedi ve tekrar uyuduk. -Meğer yine ben uyurken bez bağlamış. Yatak kurtuldu.

7:15'te uyanıp anneme seslendim. Annem beni tuvalete oturtmak istedi ama "Hayır! İsstemiomm!" dedim. "O zaman elimi yüzümü yıkarken beni burada oturup bekler misin?" diyerek beni tuvalete oturttu. Tataam! Suyun sesini duyunca 4 saatin mahsulünü bırakıverdim. Alkış ve tezahürat eşliğinde alıştırma külodu giydim. Çişim gelince tuvalete koşuyorum ama ilk damlalar yere gidiyor. "Bu külot sayesinde bari onları yakalayalım." dedi annem, "Yalnız bu bez değil, unutma. Yine tuvalete koşman gerekecek." diye de ekledi.

Gün içinde bütün alıştırma külotlarını bitirip akşam normal küloda geçtim. Bazen hiç ıslatmadan tuvalete yetişsem de çoğunlukla ilk damlalar küloda düştü. Külotların en kötü yanı kakamı iki kez küloda yapmam oldu. Annem acaba külodu bez mi zannediyorum diye merak etti. Yarın yine külotsuz olmayı deneyeceğim.

Tuvalet alışkanlığı günlüğüm-14

Bezsiz geçirdiğim ilk günün gecesinde de bezsiz uyudum. Annem hem üzerimi örtmediğimden üşürüm diye endişelendiği hem de henüz gece mesane kontrolü sağlayamadığım için ben uyurken gelip bezimi bağlayıp pijamamın altını giydirmiş. Hissetmedim bile...

Sabah her zamanki gibi uyandım ve yatağımda biraz kendi kendime oyalandım. Çişimin geldiğini hissettiğim anda anneme seslendim ama o gelene kadar tutamayıp yaptım. "Problem değil!" dedi annem, "Yarın sabah daha erken gelir alırım seni. Böylece tuvalete yetişebilirsin."

İkinci günün devamı da ilk gün gibiydi. Zamanında yetişemeyip azıcık yere yapmaca, annemin beni kapıp tuvalete oturtması üzerine kalanını tuvalete yapmaca. Ek olarak koşarken "Hemmen!" demeye başladım. Ve hiç kaka yapmadım. İki çiş arası 4 saate çıktı. Demek ki bez olduğunda gelir gelmez yapıp tutma ihtiyacı hissetmiyormuşum. Bez olmayınca gördüm ki tutabiliyormuşum. Vay be!

İkinci gece yine banyo sonrası bezsiz uyudum. Annem yine gelip bezimi bağlayıp pijamamı giydirmiş. Ve sıkı durun: Uyandığımda saat 8:15 olmasına rağmen bezim kupkuruydu! Yaklaşık 12 saat çişimi tutabilmişim! Annem ve babam inanamadılar. Benimle acayip gururlandıklarını hissettim. "Demek ki..." dedi annem, "Ela için böyle bir tetikleyici gerekiyormuş. Bez bağlama şansına sahipken bezine yapıyordu. Bu şans ortadan kalkınca tutabildiğini gördük. Aferin benim kızıma!!"

Günün geri kalanında da iki kazam var. İçten içe "Bundan iyi oyun çıkar." diye düşünmüyor değilim. Annem sükunetini ve sabrını ilginç bir şekilde koruyor. Dün biraz umutsuzluğa kapılmıştı ama sabah kuru kalkışım annemi tekrar ümitlendirmiş.

İlk üç gün böyle geçti... Annem yarın şu yere giden ilk damlalar için alıştırma külodu mu yoksa normal külot mu giydirsem diye düşünüyor. Nasılsa artık beze ihtiyaç duymuyorum, sormuyorum bile. Külot giymenin zamandır bence...

Tuvalet alışkanlığı günlüğüm-13

Bu sabah çok ilginç bir şey oldu. Annem altımı değiştirmek üzere benden yeni bez istedi. Odama gidip dolaba baktım, bez paketi vardı ama içi boştu. Anneme gidip "Hiç bez yoiy." dedim. Annem de "Aaa nasıl atlamışız anneciğim? Şimdi markete gidip bez alamayız. Babana söyleyelim akşam gelirken getirsin. Sen de bugün bezsiz idare ediver." dedi .

"Bezsiz idare etmek" mi?? O nasıl olacak diye düşünürken elbisemi giydirdi ama altımı çıplak bıraktı. "Sık sık sana altında bez olmadığını hatırlatacağım ki kaza olmadan tuvalete gidelim." dedi. Dışarıdan bakıldığında bezli ya da bezsiz olduğum anlaşılmıyordu ama ben hafif bir serinlik hissediyordum. Ardından günümüz şöyle devam etti:

10:00 - Alt temizliğinden sonra güne bezsiz devam ettim.

12:00 - Annemin çamaşır asmasına yardım ederken çişim geldi. Ne yapacağımı bilemediğimden oracığa yapıverdim. Tataam! Kaza #1. Bizimkilerin odası! Annem hiç sorun etmeden beni tuvalete oturttu, ben kalanını tuvalete yaparken o da yeri sildi. Ellerimizi yıkayıp oyuna geçtik.

13:10 - Yemekten sonra salonda annemi beklerken çişim geldi. Tam söyleyecektim ki azıcık yere kaçtı. Kaza #2. Salon! Annem beni yine kaptığı gibi tuvalete oturttu, ben kalanını tuvalete yaparken o da yeri sildi. Ellerimizi yıkayıp uyuduk.

15:25 - Uyandım. Hem de kupkuru. Annem beni hemen tuvalete oturtmak istedi, itiraz ettim. Beni heveslendirmek için "O zaman ben gireyim." dedi. Kızdım ve oturma odasına geçtim. O anda "Dadda!" dedim ama çok geçti, azıcık yere kaçtı. Kaza #3. Oturma odası! Tuttum ve hemen banyoya gittim. Anneme "Sen kalk, ben oturacağım!" diyecektim. Daha fazla tutamadım. Azıcık da oraya yaptım. Kaza #4. Banyo! Annem beni yine kaptığı gibi tuvalete oturttu, ben kalanını tuvalete yaparken o da yeri sildi. Ellerimizi yıkayıp yoğurt yedik.

17:50 - Annem mutfakta yemek hazırlarken çişimin geldiğini söyledim. Koşarak tuvalete gittik. Bu sefer yetiştim ve kaza olmadan hepsini tuvalete yaptım! Alkışlar, danslar ve tezahüratlar eşliğinde sticker'ımı aldım.

20:00 - Yemekten sonra annemle hamur oynuyorduk. Yine tuvalete yetişemedim. Azıcık kaçtı. Kaza #5. Odam! Kalanını tuvalete yaptım. Ardından da kakamı yaptım. Alkışlar, danslar ve tezahüratlar eşliğinde sticker'ımı aldım.

21:00 - Banyo yaparken akan suyun sesi çişimi getirdi. Bu sefer tutmaya bile çalışmadım, küvete yaptım. Giyindikten sonra sütümü içip dişimi fırçaladım. Ve yatağıma yattım.

Çok ilginç bir gün oldu. Nasıl olsa altımda bez var diye bugüne kadar hiç çişimi/kakamı tutmaya çalışmamıştım. Bezsiz kalınca kafamda bazı şeyler oluşmaya başladı. Demek ki tutmalıymışım ve tutabiliyormuşum. Saatleri annem not aldı ki, kaç saat kuru kalabildiğimi görelim. Kazaların hepsi ufacıktı. Zaten parkeye ya da taşa kaçtığı için temizliği kolay oldu, eve zarar vermedim. Mutfak ve misafir odası hariç her yere yaptım hehehee. :)

Babam iş dönüşü markete uğrayıp bez alacaktı ama unutmuş. Anlaşılan yarın da bezsizim....