Ne mutlu Türk'üm diyene!

Bugün 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı nedeniyle yine çok erken kalktım. Sabah nöbetini Celal Dedem Mahir Dedem'e devretmişti. Kalktığımda karşımda Mahir Dedem'i buldum. Ev halkı uyanana kadar oynadık. Annem kalkınca pencereye Türk Bayrağı astık. İlk defa İstiklal Marşı'nı dinledim. Annem bana Atatürk'ün resmini gösterdi, ne kadar büyük bir lider olduğunu ve bugün sahip olduğumuz herşeyi ona borçlu olduğumuzu anlattı.

Hava çok iyi değildi, bizimkiler de uyuklayıp durduğundan bugünü evde geçirdik. Anneannem ve dedem akşam üzeri çıkıp Cumhuriyet Bayramı'nı kutlamak için atılan havai fişekleri seyretmeye gittiler. Aslında bizim evden de seyredilebilirdi ama camdan sarkmak lazımdı biraz. :))

Bizimkilerle evde başbaşa otururken Arda sürpriz yaptı ve bize geldi. Beklemediğim için hazırlıksız yakalandım ama Neslihan "Bu sayılmaz pazar tekrar geleceğiz." dedi. Eve ilk kez gelen bebeğe verilen yumurta, un, pamuk vb. beyazların olduğu paketleri hazırlayıp Arda'yı tekrar ağırlayacağım. Gerçi ağırlayacağım diyemiyorum, sürekli uyuyor ama olsun. :)