Özne ve yüklemden oluşan cümleler derdimi anlatmak için bana yetiyordu. "Ela düçtü. (Ela düştü.)", "Anne ottuy. (Anne otur.)", "Ela yappay. (Ela yapar.)", "Baba nenne? (Baba nerde?)" vb.
Bugün ise cümleme ilk kez 'nesne' ekledim: "Anne ev yap."
PS: Tek derdim ev yapmak ve yaptırmak! Lego, resim, hamur, ne söz konusu olursa olsun hep ev yapılsın istiyorum. Bu yüzden annem bana Ela Ağaoğlu diyor. :)
20 Mart 2009'da İstanbul'da doğdum. Görüşüm netleşmeye başladığından (2,5 aylık olduğumdan) beri çevremde gördüğüm herkesi ve herşeyi çok sevdim. Dünya çok güzel, ailem ve arkadaşlarım çok tatlıydı. Baktım ki her gün yeni birşeyler öğreniyorum, hem deniz aşırı şehir ve ülkelerde yaşayan sevdiklerimin beni takip edebilmesi, hem de sonradan hafızalardan silinebilecek bir çok ayrıntıyı bir yere yazmış olmak için günlük tutmaya başladım. İyi ki blogger olmuşum! Artık tanımadığım takipçilerim bile var.. Amacım sizleri bir nebze olsun gülümsetmek ve hayatı minik bir bebeğin gözünden tekrar keşfetmenizi sağlamak.
Bu süreçte anneme teşekkürü borç bilirim. Benimle birlikte bebek oldu, arkadaş oldu, anne oldu, doktor oldu. Yetmedi mesleğini bıraktı. Merak etme anneciğim, o hareketli reklam sektörünü hiç aratmayacağım sana... Ve her zaman gurur duyacağın bir evlat olacağım. -Oscar konuşması gibi oldu :)
Bloguma izleyici olup yorum bırakan herkese çok teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder