7:15'te uyanıp anneme seslendim. Annem beni tuvalete oturtmak istedi ama "Hayır! İsstemiomm!" dedim. "O zaman elimi yüzümü yıkarken beni burada oturup bekler misin?" diyerek beni tuvalete oturttu. Tataam! Suyun sesini duyunca 4 saatin mahsulünü bırakıverdim. Alkış ve tezahürat eşliğinde alıştırma külodu giydim. Çişim gelince tuvalete koşuyorum ama ilk damlalar yere gidiyor. "Bu külot sayesinde bari onları yakalayalım." dedi annem, "Yalnız bu bez değil, unutma. Yine tuvalete koşman gerekecek." diye de ekledi.
Gün içinde bütün alıştırma külotlarını bitirip akşam normal küloda geçtim. Bazen hiç ıslatmadan tuvalete yetişsem de çoğunlukla ilk damlalar küloda düştü. Külotların en kötü yanı kakamı iki kez küloda yapmam oldu. Annem acaba külodu bez mi zannediyorum diye merak etti. Yarın yine külotsuz olmayı deneyeceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder