İlk ayrılık

Bugün de aile ziyaretlerine devam ettik. Birkaç ay önce beni görmeye gelen ama o gün aşı olduğum için huysuzlanıp erkenden uyuduğum için göremeyen anneannemin kuzeni Haluk Dayımlara gittik. Haluk Dayım annemi ve anneannemi kucağına aldığı için beni de alırsa cennetlik olacağına inanmıştı. Ben uyuyunca ritüel maalesef gerçekleşememişti. Geç olsun güç olmasın diyerek dayımın isteğini bugün yerine getirdik. İşte Haluk Dayım ve doğumuna şahit olduğu 3 nesil kız çocuğu :)Dayım ilgimi çekmek için kibrit kutusundan kastanyet sesi çıkardı. Zamanında bu numarayla çok kız tavlamış. :) Videoyu buraya koyuyorum, belki tekniğini çözüp kullanan olur.

Eve döndüğümüzde annem yine birkaç gündür bahsettiği konuyu açtı. 4 günlüğüne ayrı kalacağımızı ama sonra kavuşacağımızı söyledi. Anneannem ve dedem bu süre zarfında benimle ilgilenmek için gelmişler. Onları üzmeyip uyumlu bir kız olmam gerekiyormuş.

Annem ve babam beni bırakıp hiçbir yere gitmedikleri için bu bana pek gerçekçi gelmedi, ben de oralı olmadım. Blog'umu takip edenler bilir, nereye gitseler beni de yanlarında götürürler. Sanırım bu sefer durum farklı...

Annemi kocaman siyah bir çantanın içine kıyafetlerini koyarken görünce artık inanmam gerektiğini anladım. Her gece 20'de yatan ben ortalıkta hiç uykum yokmuş gibi dolaştım. Bana kalsa sabaha kadar otururdum. Saat 22'ye geldiğinde annem duruma el koyarak beni yıkadı, pijamalarımı giydirdi ve anneanneme verdi. Babamla birlikte paltolarını giyip beni öperek gittiler. O koca siyah çantayı da yanlarına adılar. Bu ilk ayrılığımız. Ne yalan söyleyeyim içim bir buruk oldu... :((