20 Mart 2010

Bugün "1" oldum

Bugün benim doğumgünüm. Geçen sene bugün sabaha karşı bir anda doğmaya karar verdim. 38. haftayı tamamlamış olmak benim için yeterliydi. Su kesemi patlatınca çıkarım zannettim ama yanılmışım. Doğum kanalına girmem, yolu açmam ve anneme sancı göndermem gerekiyormuş. Bunlardan bana kimse bahsetmediği için suyu boşalttığımla kaldım. Annem ne yapacağımı bilmediğimi bilmediği için beklemek istemiş ama 8 saat sonunda doktoru artık kesip beni alması gerektiğini söylemiş.Karanlıkta otururken bir anda her yer aydınlandı ve birisi beni kendine doğru çekmeye başladı. Ne olduğunu anlayamadım. Çok ama çok üşüdüm, ellerimi ayaklarımı nereye koyacağımı bilemedim ve tabii ki çok korktum. Ben de bastım yaygarayı. Bazı testlerden geçirdikten sonra bana annemle babamı gösterdiler. O an çok rahatladım ama bu rahatlık 2 sn. sürdü. Annemi ve babamı benden ayırdılar, onları sonsuza kadar kaybettiğimi zannedip yine ağlamaya başladım. Annemi kesmişlerdi ya, meğer dikmeleri gerekiyormuş! Toparlama işi bitince odamıza çıktık ve tekrar birbirimize kavuştuk. Dünyanın en mutlu bebeği oldum.İlk iş meme emmeyi öğrendim. Annemin kokusu ve sıcaklığı bana kendimi inanılmaz güvende hissettirdi. Hiç ayrılmak istemedim, ilk gece annemle yattım.Babamı görür görmez -daha doğrusu duyar duymaz- kim olduğunu anlamıştım. Annemin karnındayken beni okşayıp benimle konuşuyordu çünkü. Ben de ona içeriden karşılık veriyordum ama ne kadarını duydu bilemiyorum. Dünyada annemin memesi kadar çok sevdiğim şey babamın omzu oldu. Bıraksalar sürekli orada uyurdum ama bırakmadılar. Babamın kalp atışlarını dinleyip sıcaklığını hissetmek çok rahatlatıcıydı.Gördüğünüz gibi çok zorlu bir doğum hikayem yok, annemi hiç üzmeden şıp diye doğdum! O halde bugüne gelebilirizzzzz... :) Sabah beni her gören bugünün doğumgünüm olduğunu söyleyerek neşe içinde bana sarıldı. Günün kalanının böyle geçeceğini anlayıp havaya girdim. Bana ilgi gösterilmesine bayılıyorum, demek bugün benim günüm olacak? Yaşasın!!!

Sabah kahvaltıdan sonra ilk yaş konseptiyle evimizi süsleyip ikramları hazırladık. Öğlen yemeğimi yedikten sonra bir haftadır karşımda duran ve giyilmek için bugünü bekleyen elbisemi giydim. Çok ama çok süslü oldum. Önce pastam geldi. Heyecanla kutuyu açtım. Parti süslerinin tasarımıyla uyumlu olduğunu görünce derin bir oh çektim. Pelit'e lezzet ve görüntü açısından herkes tam puan verdi.Dayım, babaannem&halam, son olarak da dedem gelince çekirdek kadro tamamlanmış oldu. Güzel dileklerle mum üfleyip pastayı (zor kıyarak) kestik. Öğleden sonra Lisya&Rubi ile Öniz&Gürhan da bize katılarak bu mutlu günümde beni yalnız bırakmadılar.Sevdiklerimin bana aldığı birbirinden güzel hediyelere yer vermeden geçmek olmaz. Süslü doğumgünü elbisemi babaannemin aldığını yazmıştım. Kocaman doğumgünü pastamı da Celal Dedem aldı. Anneannem ve Mahir Dedem geleceğime yatırım yapmak adına altın taktılar. Halam Imaginarium'dan kocamaaan paketlerde bebekleriyle birlikte oyuncak ev, araba ve piknik seti getirdi. Evimde Dalmaçyalı köpeğim bile var! :)Dayım birlikte oynayabilmemiz için bowling takımı aldı.Babamın büyük teyzesi Zekiye Anne de Imaginarium'dan bebeklerimi gezdirebilmem için bebek arabası aldı.Öniz ve Gürhan içi puflu Crocs ve İstanbul t-shirt'üne duygusal bir de kart eklemişler.Lisya&Rubi BabyGap'ten pembiş bir elbise aldı.
Hacer Teyzem tiril tiril bir beyaz elbise aldı.Kapı konseptimizin değiştiğini gören karşı komşularımız Saba Family de kapıyı tıklatıp Debenhams'dan aldıkları sevimli takımı verdiler.Hediyelerimi açtıktan sonra annemin bugün göstermek için hazırladığı, ilk yılımın nasıl geçtiğini anlatan klibi seyrettik. DVD player'ımız klibin formatını tanımadı, başka araçlara aktarılamadı, aktarılsa da çeşitli oynatıcılarda çalışmadı vs. Babam çıldırdı ama yapacak birşey yoktu, laptop'un başına toplanıp seyrettik. Eski günleri hatırlayıp çeşitli hallerime güldük.Bu güzel günde benimle birlikte olan, arayıp tebrik eden ve annemle babamın facebook'larına mesaj bırakan herkese çok teşekkür ederim. Sayenizde sevildiğimi biliyorum, mutlu ve özgüvenli olarak büyüyorum. :)

19 Mart 2010

Bugün bebek olarak geçirdiğim son gün

Yarın "toddler" olup hayata farklı açılardan bakmaya başlayacağım. :)

18 Mart 2010

Doğumgünü hazırlıkları

Bugün doğumgünümden önce herşeyin tastamam olması için çalıştık. Pelit'le pasta tasarımımı netleştirdik. Ne anladıklarını ve nasıl birşey ortaya çıkaracaklarını çok merak ediyorum. Süreçteki en heyecanlı şey bu pasta olayı çünkü tamamen sürpriz birşey çıkacak...

Hacer Teyzem evimizi pırıl pırıl yaptı. Ben de çamaşırları asmasına yardım ettim.
Sonra annemle kapı süsümü kaldırıp kapımızı yeni konsepte göre süsledik.Bu kapı süsü doğduğum zaman hastane odasının kapısına asılmış, sonra eve yeni gelmiş bir bebek olduğunu belirtmek üzere evimizin kapısına terfi etmişti. Annem 1 yıl süsü kapıda tuttu. Çünkü kapıda bu süsü görenler, içeride bebek olduğunu anlayıp zile basmıyorlardı. Uykuda bile kulağı kapıda bir bebek olduğum için bu pratik yöntem çok işimize yaradı. Artık bu kapı süsünü kaldırıp yerine 1 yaş konseptini getirmenin zamanı gelmişti, biz de öyle yaptık.Yeri gelmişken nostalji yapıp doğduğum zaman beni görmeye gelenlere vermek için hazırladığımız çikolatalar, çikolataları koyduğumuz sepet ve kristal bebek arabası şeklindeki hatıra objesine de yer vermek güzel olur diye düşündüm. :)Bir tek Baby Concitta'ya gidip elbisemle uyumlu olan saç bandımı almak kaldı. Onun için de yarın bir fırsat yaratacağım.

16 Mart 2010

BBG Evi'ndeyim

Hayır, bu bildiğiniz "Biri Bizi Gözetliyor Evi" değil. Bu "Babam Beni Gözetliyor Evi". iPhone'nun "Knocking Video" uygulaması sayesinde ne yapıyorsam anında babama görüntüleniyor. Yemek yerken, oyun oynarken, salıncakta sallanırken karşımda hep bana doğru dönmüş bir iPhone var.Özel hayatımın mahremiyeti kalmadı canım. Sadece babam değil, babamın işyerindeki hayranlarım da seyrediyormuş. Bundan sonra ev haliyle görünmeyeyim bari, özel olarak giyinip hazırlanayım da bakımlı imajı çizeyim diyorum. :)

15 Mart 2010

Karıştır-İç :)