Kızkıza bir alışveriş günü

Tam 29 gündür Cevahir'e gitmeye çalışıyoruz. Nereden mi biliyorum? Annemin yanlış aldığı ürünlerin fişlerindeki tarihten!!! Olmuyor, olmuyor, olmuyor! Sabah çok aktif kalkıyoruz, bugün gidelim diyoruz. Ne zaman ki güneş kendini göstermeye başlıyor, anneme bir ağırlık çöküyor. Arabamı merdivenlerden yukarı taşıyıp dönüşte aşağı indirmek yok mu?? Hep onun yüzünden! Bu sıcaklarda annem daha gitmeden yorulduğunu söylüyor.

Bugün de gitmeye niyetlendik. Bu sefer itici güç olsun diye programa Mine ile buluşmayı ekledik. Kararlıydık, çıkacaktık. Saat 2'yi gösterirken aşağıdaydık. Annem Cevahir'e gitmek için bir sürü neden yaratıyor ama o kadar büyük bir yer ki gidince sersem gibi oluyor, canı birşey almak istemiyor. Neyse ki bugünkü performansımız iyiydi. Babama bir sürü cici aldık. Ama en önemlisi 2009-2010 sezonunun parçalı formasını aldık. Formayı önce ben giyerek modellik yaptım, annem de fotoğrafımı çekerek babama gönderdi. Babam çok sevindi bu işe. :) Akşamki maça yeni formasıyla gitti.Forma alırken annem beni de boş geçmedi ve bana top aldı. İlk kez elime top geçti. Nasıl şey o öyle? Bir türlü yiyemedim gitti. Hooop uçuyor elimden. Yeni sarı-kırmızı topumu çok sevdim. :)Soluklanmak için Starbucks'a oturunca kızlara kahve ısmarladım. Onlar kahvelerini içip iş durumlarını konuşurken ben sütümü içtim ve dikkatlice dinledim.Mine beni çok özlemiş. Ben de Mine'nin duygularını karşılıksız bırakmadım ve üzerine kustum. Sanırım ödeştik. 15 gün sonra Bodrum'a gideceğiz ya, bizim tatil köyünü görmüş Mine. Anlata anlata bitiremedi, süpper bir yermiş. Dediğine göre harika zaman geçirecekmişiz. Hadi bakalım.Bugün Cevahir'de beni gören herkes sözleşmiş gibi aynı soruyu sordu: "Sen gerçek misin?" Allah Allah anlamadım, oyuncak gibi bir halim mi var?

Yazımın başında Cevahir'e değişim için gittiğimizden bahsetmiştim... Babam 8'de bizi almaya geldi. 6 saatlik süre zarfında herşeyi yaptık, elimizdekileri değiştirmek hariç. :)))