Minik ama güçlü bir kalp

Bazen yazılarımda aramıza yeni katılacak olan arkadaşlarımdan bahsediyorum. Bugün içlerinden birinin kalp atışlarını dinlemeye anne&babası ile birlikte gittik. Bebecik henüz 12 mm boyunda olmasına rağmen kalbi o kadar güçlü atıyor ki... Belli ki tüm gücüyle hayata tutunmaya çalışıyor. İnşallah annesinin karnında tamamlayacağı süreyi benim gibi sorunsuz geçirecek ve ailesi onu sağlıkla kucağına alacak. Tahmini doğum tarihi tam da benim doğumgünüm civarına denk geliyor. Belki de aynı gün doğacağız, kim bilir? :)

Annem ve ben muayene sırasında kameramanlık yaptık, bu güzel anı kayda alarak ölümsüzleştirdik. Çok güzel bir hatıra olacak onun için. Gerçi arka planda benim konuşmalarım duyuluyor ama olsun. O kadar kusur kadı kızında da olur. Çenemi tutamadım işte...

Ne yazık ki benim kalp atışımı ilk duydukları anı kameraya almak bizimkilerin aklına gelmemiş. İnsan heyecanlı oluyor tabii. O gün tek düşündükleri Birgül Hanım'dan benim sağlıklı olduğum haberini almakmış. Zaten bebişin ailesine de bu aklı annem verdi, "Biz unuttuk, siz unutmayın." diye.

Annem benim kalp atışlarımı ilk duyduğunda dünyanın en güzel sesi olduğunu düşünmüş, üzerinden aylar geçmesine rağmen hala ilk günkü gibi kulaklarında olduğunu söylüyor. Babam da çok heyecanlıymış. Bebeklerin sağlıklı gelişip gelişmeyeceği bu 8.hafta kontrolünde daha net belli olduğundan mühendis kafasına sahip babacığım sevinmek için bu günü beklemiş. Bizimkiler benim minicik kalbimin güçlü atışından çok etkilenmiş. Aramızdaki aşkın temelleri ilk o gün atılmış. Her geçen gün artan bir aşkın temelleri...