14 Haziran 2010

Babaannem ve dedeme kavuştum

Babaannemler 1 haftadır yurt dışındaydı. Dün gece döndüler, biz de bugün için kavuşma programı yaptık. İstinye Park'a gittik; yemek yedik, dolaştık, sohbet ettik. Babaannemden aldığım havadise göre dedem gurbet ellerde üzerime gül koklamış!!! İşte belgesi:
Beni o kadar özlemiş ki bana benzeyen Alman bir bebek bulup onunla avunmuş. Babaannem de "Eh Celal, ben de seni Ela'ya söylemez miyim?" diyerek bu fotoğrafı çekmiş. Neyseki dedemle birbirimize kavuştuk, artık başka bebeklerle ilgilenmek yok tamam mı dedeciğim? :)

2,5 saat uyuduğumdan bugün bizimkiler için çok yorucu geçmedi. (Dedem hariç çünkü uyuduğum süre boyunca dedem beni pusetimde gezdirdi.) Uyandıktan sonra her zaman olduğu gibi zaptedilmesi zor bir şekilde kendi kendime dolaşmaya başladım. Mağazalara girip çıktım, koridolarda koştum. City's'deki vukuatımdan sonra yürüyen merdivenleri inip çıkmaktan vazgeçtim. Güvenlik görevlisi abinin bana söyledikleri hala kulağımda. Parmağımı sallayarak ve "Aaaa" diyerek herkese aldığım uyarıyı anlatıyorum. Keşke daha önce beni uyarmış olsalardı da bacağımı boydan boya çizmeseydim. Zararın neresinden dönersem kardır...
Babaannem seyahat sırasında kendine hakim olmuş ve bana sadece orijinal birşey almaya çalışmış. Zaten dedem de bir sürü kıyafetim ve oyuncağım olduğunu sık sık hatırlatıp babaannemin peşini bırakmamış. Ama Disney Store'daki bu plaj cicilerini görünce "Tam Elalık, hem Türkiye'de de yok!" diyerek hemen almışlar. Plajlarda fırtına gibi eseceğimi söylemiştim, bu gidişle hortum oluşturacağım. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder