18 Haziran 2010

Sayı kraliçesi Ela

Anneannem buradayken çok güzel 2 hafta geçirdik. Göz açıp kapatıncaya kadar ayrılık vakti geldi. Anneannem dün gece bilimum yerlerimden kokladıktan sonra gözleri dolu dolu gitti. Ben de anneannemi özlüyorum ama o beni daha çok özlüyor. Her gördüğünde daha büyümüş, birçok yeni şey öğrenmiş oluyorum. Yanımdakiler bile hızıma yetişemezken anneannem ve dedem ne yapsınlar? Şimdi sıra bizde, İzmir uçaklarında düşeş fırsat kollama zamanı geldi!
2 haftadır saltanat süren annemi duruma alıştırmak için 8:30'da uyandırdım. Bu da babam için kötü oldu; servisi kaçırdı! (Arabamız hala tamirde.) Babam hazırlanırken bizimkilerin yatağında 1'den 12'ye kadar rakamların olduğu tahta puzzle'ımla oynuyordum. Babam bazı sayıları çıkarıp elime vererek yerlerine yerleştirmemi istedi. Annem "Yok sadece 1'i biliyor Ela, yapamaz." dedi. Allah Allah sadece "Bii" diyor olabilirim ama bu diğer sayıları tanımadığım anlamına gelmiyor, hepsini doğru yerleştirdim işte! Bizimkilerin ağzı bir karış açık kaldı.

İyi de her sabah anneannemle bunu çalıştık biz, bıraktığınız yerde kaldım mı zannettiniz? :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder